[Orpg] Jacintha & Tessa

Olivia Elaine Newton

'' Waarom zou hij pijn hebben ? Hij is tenslotte degene die ontrouw is geweest, waarom zou hij dat gedaan hebben als hij nog van mij gehouden zou hebben ?! '' zeg ik dan, er loopt een traan over mijn wang.

Merel Beaumont
"dat zijn vragen waar ik het antwoord alleen maar op kan gokken.. was hij wel de gene die haar had verleid of andersom ? was het maar een kus of bleef het niet daarbij? snap je wat ik probeer te zeggen .. Edward is ook ontrouw geweest met ene oude liefde een liefde die hij niet kon afsluiten en hield die daardoor minder van Olivia zeker niet .. keuren we het goed ? nee ook dat zeker niet maar toch heeft Olivia er voor gekozen om bij hem te blijven .. Ik heb mijn man voordat we getrouwd waren gezien met een andere verloofde we waren toen net even uit elkaar en nu .. ik heb twee kinderen van hem en ben getrouwd .."

Ik zuchtte even weer.
"Ik mis hem nu sinds die spoorloos verdwenen is en waar mijn kinderen zijn heb ik ook geen idee .. af en toe in mijn slaap lijkt het alsof die naast me ligt en dia ene arm om me heen slaat wat die altijd doet.. En ik mis hem juist nu meer dan ooit nu die weg is .."

Olivia Elaine Newton

Ik kijk met tranen in mijn ogen naar Merel '' dankjewel '' is het enigste wat ik zeg.
De zwarte schim trekt uit me weg en vervaagt, ik was opeens enorm moe.
Er liepen wat tranen nog over mijn wangen '' merel het is geloof ik weg '' is het eerste wat ik zeg.
Mijn hoofd bonkte en mijn arm deed pijn.

Merel Beaumont
Ik veegde snel mijn tranen weg en maakte Olivia snel los.
Mijn armen deed ik om haar heen .
Ik pakte snel een stuk stof die ik om haar arm wikkelde "gaat het ?" vroeg ik snel.

Olivia Elaine Newton

'' Het gaat, ik heb alleen pijn aan mijn arm en hoofd '' zeg ik dan, de vermoeidheid liet ik maar eventjes achterwegen.

Merel Beaumont
"Rust maar lekker uit .." zei ik tegen haar toen Edward naar binnen kwam "Zorg goed voor haar .." zei ik tegen Edward.
Ik liep de ruimte uit op weg na beneden.
Ik had even ene stop gemaakt bij mijn kamer om me om te kleden.
Ik trok een prachtige jurk aan die Ivon altijd zo mooi vond.
Ik liep na een tijdje na buiten.
Ik ging zitten op het witte bankje in de rozen tuin.
Opeens voelde ik een hand op mijn schouder.
Het was Robin.
Hij ging naast me zitten..
"We kunnen nu nog verder zoeken als je wilt ?"
Ik schudde mijn hoofd.."Ik ga denk ik morgen richting de bergen en mijn kinderen opzoeken .. Ik denk dat een dienstmeid ze heeft meegenomen uit veiligheid ."
Robin knikte "Ik begrijp het , ik ga met je mee." voegde die er snel aan toe.
Ik liet mijn hoofd zakken op zijn schouder "Dankje .." zei ik zacht.
Robin sloeg een arm om me heen.

De volgende morgen stond ik vroeg op.
Ik trok makkelijke kleding aan zodat ik die lange reis goed aan kon..
Ik had me opgefrist..
Ik had dit keer geen afscheid van Edward en Olivia genomen die lagen nog heerlijk te slapen..
En Olivia zou mee willen en dat was nu niet verstandig ..

Robin stond al bij de stallen alles klaar te maken.
Ik Aaide Soraya nog even over haar hoofd "Zorg goed voor Olivia .." ze hinnikte zacht.
Robin had de bonte merrie en zijn paard opgezadeld.
"Ben je klaar om te gaan ?" vroeg die toen die me zag..
Ik knikte..
"Ik wil hier zo snel mogelijk weg.." Robin knikte en gaf me de teugels van de merrie.
Mijn voet deed ik in de stijgbeugel en ik maakte een zwaai zodat ik goed op haar rug kon zitten..

Ik pakte de teugels in mijn handen.
Er liep heel even een traan over mijn wang.
We spoorde ze aan en daar gingen we.

Ik had Maik gevraagd of die het aan Olivia wou uitleggen..
Robin reed aan mijn zijde zoals die altijd deed.
Wat zou ik zonder hem moeten.
Ik liet het de merrie heel even stoppen en ik keek even achterom..
Ik pakte de muts van mijn mantel en deed hem over mijn blonde haren..
Ik pakte de ring die aan de ketting hing en gaf het een kus "het spijt me .." fluisterde ik zacht.
Ik liet het paard weer aansporen.
Ik zag ook heel even het verdriet in Robin's ogen..

Het zal verschrikkelijk zijn om iemand zo te zien waar je om geeft..

Na uren rijden ..
en tich keer even rusten voor de paarden zagen we de bergen in het zicht.
Robin liet zijn paard stoppen..
"Hier zal het zwaarste rit komen .." zei die ..
Ik knikte "Dat weet ik.."

In de bergen was je altijd veilig.
En de mensen die daar woonde waren gewoon erg vriendelijk en altijd barmhartig..

Al snel reden we de lange weide over waar eerst de troepen waren van de berg mensen..
Het bloedbad ...
Nu zag het er weer vredig uit .
Je zag wel vele graven met heel veel bloemen.
Het kamp voor de soldaten was weg en was bedekt met vers gras en weidebloemen.

Olivia Elaine Newton

Ik had gister zo'n medelijden met Edward, hij had nu de pijn in zijn ogen constant staan.
Ik was best snel wakker geworden en liep uiteindelijk door het paleis toen Maik naar me toe kwam, hij had het hele verhaal uitgelegd.
Ik baalde er van dat ik niet mee kon met Merel, ik had haar zo graag willen steunen en ik voelde me inmiddels weer prima.
Op de pijn in mijn arm na dan.

Ik loop even wat buiten rond en haal diep adem, opeens voel ik armen om me heen.
Ik draai me om en glimlach '' ik ben zo blij dat ik jou weer terug heb '' zegt Edward dan.
'' Het spijt me zo wat ik allemaal zei '' zeg ik dan.
'' Jij kan er niets aan doen '' zegt hij dan.
Ik geef hem even een kus.

Merel Beaumont

Opeens reed er een ruiter op ons af.
"Wat komen jullie hier doen ?" vroeg die best wel bot.
ik spoorde me paard om wat na voren te staan..
"Ik ben Merel Beaumont en ik wil jullie leider spreken .." De man keek met grote ogen "U bent Merel ?"
Ik knikte.
Hij sprong opeens van zijn paard af en pakte zijn zwaard die die in de grond stopte met zijn beide handen erop gesteund maakte die ene buiging.
"Als u blieft vergeef mij uwe majesteit .. ontvang mijn excuses en als dank zal ik u begeleiden na het paleis in de bergen." Ik wierp mijn mantel kap af en knikte "Maar natuurlijk vergeef ik u dappere wachter , en dat zal erg prettig zijn als u ons na het paleis wilt brengen.." Robin keek even na me net als of die wat had gemist..
De wachter stapte weer op zijn paard en spoorde het aan.
"Volgens mij heb ik wat gemist .." zei Robin met een glimlach..
Ik knikte "Jij had het te druk met beter worden."plaagde ik hem.
we spoorde ook onze paarden aan en reden achter de wachter aan.
ze zijn vast nu erg op hun bescherming met die oorlogverklaring van toen.

Ik deed mijn mantel kap al snel weer op toen het wat frisser werd.
in de bergen was het klimaat gewoon anders ..
hoe hoger je komt hoe frisser het word..
Maar het volk woont in een grote vallei dat tussen de berg grenst..

Olivia Elaine Newton

Uiteindelijk pak ik Edward zijn hand vast en loop door.
'' Ik heb je toch hopelijk niet bezeerd ? '' zeg ik dan nog.
Hij schud zijn hoofd, en pakt mijn arm '' maar jezelf wel '' zegt hij dan.
Ik kijk naar de grond '' ik wou mezelf vermoorden.. '' zeg ik dan.
Edward slaat zijn armen om me heen en drukt me tegen zich aan, ik leg mijn hoofd tegen hem aan.

Merel Beaumont
Na ene poosje komen we bij de rand aan van de stad.
Het zag er prachtig uit.
witte huisjes met heel veel groen.
mensen in prachtige kledij..
Robin keek ook zijn ogen uit..
we reden door.
Kinderen speelde op de straat.
Mensen keken ons aan begroette ons.
We kwamen snel bij het gigantische paleis aan.
het was prachtig een prachtige poort met rode rozen struik die er omheen groeide.
Daar komt due mijn liefde van rode rozen vandaan ..
Al snel liep er een man na buiten..
Het was mijn opa.
Ik deed mijn mantel kap af en steeg ook van het paard.
Ik liep op hem af en omarmde hem "Merel wat ben ik blij dat ik jou zie .. war heb ik dit genoegen aan te danken?" zei die met een glimlach

Robin steeg ook netjes af en gaf de teugels aan de stalknecht..
"Ik zoek mijn kinderen en ik denk dat die in jou stad zijn.." hij keek me aan.."Jou kinderen ?" ik knikte "een tweeling een meisje met rood haar en en jongen die erg lijkt op Edward.." zei ik zacht.
Hij dacht even na ..
"Kom na binnen daar praten we verder en gaan we je kinderen zoeken." ik knikte dankbaar en liep met hem het paleis in..

Olivia Elaine Newton

Ik vond het heerlijk om zijn armen om me heen te voelen.
'' Meneer , mevrouw '' hoor ik dan een van de wachters zeggen die komt aangerend.
Ik kijk even op net als Edward, de wachter kijkt me wat angstig aan.
'' Alles is goed, het is weg '' zeg ik dan met een kleine glimlach.
'' Dat is geweldig om te horen mevrouw ! '' zegt hij dan met een glimlach.
Opeens bedacht ik me dat ik helemaal was vergeten de dienstmeid te bedanken.

Merel Beaumont
"thee ?" vroeg die ..
"ja graag .." zeiden Robin en ik in koor.
We gingen zitten in ene prachtige kamer.
Er stond een piano en een boekenkast en natuurlijk een tafel met stoelen en een sofa..
ook heel veel planten..

Olivia Elaine Newton

Na een gesprek met de wachter zeg ik tegen Edward '' ik moet heel even de dienstmeid gaan bedanken '' zeg ik dan.
Edward knikt even '' ik moet nog even snel wat regelen '' zegt Edward dan.
Ik geef hem even een kus en loop dan weg, ik loop naar de keuken en zie al snel de dienstmeid staan.
Ze kijken allemaal wat verschrokken op '' rustig maar, het is weg '' zeg ik ook nu weer met een kleine glimlach.
Ik loop op de dienstmeid af '' ik wil je graag nog even bedanken dat je me hebt geholpen ondanks dat ik gevaarlijk was '' zeg ik dan tegen haar.
Ze glimlacht '' geen probleem, u bent een geweldige vrouw om voor te werken dus ik wil graag dat u blijft leven '' zegt ze dan.
Ik lach eventjes '' dankuwel voor het compliment '' zeg ik dan.

Uiteindelijk ga ik onderweg naar Edward, ik loop zijn kantoor in.
Ik zie hem druk schrijven '' kan ik helpen ? '' vraag ik dan aan hem.
Hij schrikt op en draait snel zijn blaadje om, ik kijk hem wat vragend aan.
'' Het is uhh.. iets vertrouwds '' zegt hij dan.
Ik knik even en ga tegenover hem zitten.

Merel Beaumont
"oke Merel vertel eens wat is er precies gebeurd dat jij nu je kinderen zoekt ?" ik vertelde hem alles over Ivon die verdwenen is en de kinderen en wat ik vermoede .
hij knikte "Dan zal het inderdaad goed kunnen dat jou kinderen hier zij we hebben namelijk veel vluchtelingen vanuit jullie rijk gekregen en gelukkig weten we ook waar ze allemaal nu verblijven.."
Hij riep even ene bediende .
later kwam die een boek brengen "een tweeling zei je een jongen en ene meisje .." hij ging er even door heen "Ja ze zijn hier en je hebt gelijk een dienstmeid heeft ze hier heen gebracht" Ik stond op toen die het huis gaf .. ikr ende de deuren uit zonder dat er nog maar iemand wat kon zeggen.
al snel had ik het huis gevonden.
Toen ik op de deur klopte hoorde ik al baby's huilen ..
"mevrouw Beaumont !?" zei de dienstmeid die open deed.
Ik omhelsde haar "Dank u dat u mijn kinderen in veiligheid hebt gebracht ik ben u eeuwig dankbaar."
Ze liet me binnen.
Al snel gaf ze me Rose in mijn armen die huilde.
ze was erg snel stil toen ze in mij armen lag "ze huilt sinds dat we uit u huis zijn elke dag wel honderd keer.." Ik glimlachte ..
ze gaf me ene kop thee en vertelde haar verhaal waarom ze is gevlucht..
"Dus toen ik Meneer Beaumont zag liggen en de mannen hoorde ben ik na boven gegaan en heb ik de tweeling uit hun wieg gehaald ..
Ik verstopte me met de twee in mijn armen en ze kwamen na boven en rukte de wiegjes leeg .." ze vertelde verder en verder en mijn ogen werden groter en groter..
"En toen u het huis verliet zag u toen Ivon ..ik bedoel mijn man no liggen in het kantoor ?" ze schudde haar hoofd "Hij was weg .." zei ze.
er liep ene traan over mijn wang..
"Wat is er mevrouw ?" Ik schudde mijn hoofd "Ik zou graag mijn kinderen mee willen nemen hier na het paleis .. en als u wilt zal ik voor u ene baan hier regelen .." ze begon te glunderen "heel graag mevrouw ik vind het hier heerlijk." ik knikte en we verlieten het huis.
al snel waren we bij het paleis.
Ik legde het me grootvader uit en hij gaf de dienstmeid een baan ..
"Dus dit zijn mijn kleinkinderen.." hij wou het niet anders noemen anders voelde die zich oud ..
Ik knikte "dit is Rose en d andere is River Beaumont .." Hij begon te glunderen en nam de kleine River van me over .."Hij lijkt inderdaad erg op Edward maar ik zie ook Ivon in hem .." zei die zacht..

Olivia Elaine Newton

Wat afgedraaid van mij gaat Edward verder, ik vroeg me af wat hij geheim voor me hield.
Normaal deed hij dat nooit..
Uiteindelijk is hij klaar, hij bergt het even op en kijkt mij dan aan.
Ik glimlach eventjes naar hem '' iedereen hier kijkt me op het eerste moment beangstigend aan '' zeg ik dan wat lachend.
Hij lacht ook eventjes.

Merel Beaumont
Ik had ene kamer gekregen met twee wiegjes erin..
De kamer was prachtig er stond ene grote hele lichte hemel bed..
Rose en River sliepen snel.
Ik ging in de schommelstoel zitten met de slapende River in mijn armen.
Heel zachtjes zong ik een liedje.
Toen het liedje klaar was begon er iemand achter me zachtjes te klappen.
"Wat kan je toch prachtig zingen .." zei Robin.
Ik glimlachte ..
Ik stond op en deed River in één van de wiegjes.
"Wat zijn ze toch mooi.." zei Robin zacht.
"ja dat wij ook ooit zo klein zijn geweest."

Olivia Elaine Newton

'' Ik ga even naar Surya toe '' zeg ik dan tegen Edward.
Hij knikt '' dat is prima ik werk nog wat door '' zegt hij dan.
Ik sta op en loop naar buiten naar Surya.

Merel Beaumont
Ik was zelf ook erg moe van de rit voor ik het wist lag ik op het bed te slapen.
Robin deed de deken om me heen en liep de kamer uit ..

Olivia Elaine Newton

Ik loop de stallen in, ik zie Surya gelijk haar hoofd uit haar stal hangen.
Ze kijkt me wat wantrouwend aan, voorzichtig loop ik op haar af '' het is goed meisje, ik ben het '' zeg ik dan tegen haar.
Ik probeer weer contact met haar ziel te maken, uiteindelijk als ik voor haar stal sta legt ze haar hoofd tegen me aan.
Ik geef haar een aai '' het spijt me wat ik allemaal bij je heb gedaan '' fluister ik dan tegen haar.
Ik geef haar nog even een kus op haar neus, ze hinnikt zacht.

Merel Beaumont
Toen ik mijn ogen open deed zag ik iets op de stoel liggen.
Met mijn handen probeerde ik me omhoog te duwen.
Mijn benen zwaaide ik na de zijkant na het bed en liep naar de stoel.
Er lag een prachtige witte jurk met een bos rode rozen op de stoel.
Ik pakte het briefje wat er naast lag..
Ik dacht dat je dit wel zou staan groetjes Edward..
Ik begon te lachen.."Je bent me er één Edward.."
Ook al was ik zover weg hij dacht altijd aan me..
Ik ging met mijn vingers over de zachte stof.
Ik liep even de gang op en vroeg aan een dienstmeid of ze een vaas wou halen.
ze knikte en haalde voor een een pot die ik zelf vulde met water.
Ik zette de rozen in.
Heel even rook ik aan ze ..
Wat ruiken ze toch heerlijk.

Ik friste me wat op en deed de jurk aan.
Hoe wist die eigenlijk dat ik al hier was ?
stak mijn haar mooi op .
Ik gaf River en Rose heel even een kus op hun voorhoofden en liep de gang op.
Ik vroeg nog even snel aan de zelfde dienstmeid of ze even op de kinderen wou passen..

Ik liep na de kamer van Robin..
De deur stond open ik gin in de deuropening staan en keek hoe Robin aan het lezen was op zijn bed.
Hij keek heel even op "Mevrouw Beaumont u ziet er prachtig uit." glimlachte die.
Ik liep na zijn bed en ging er zitten "Wat lees je ?"
Hij klapte zijn boek dicht "Een prachtig verhaal over een blond boeren meisje .." plaagde die me..
Ik begon te lachen..

Hij keek me even in mijn ogen aan en draaide toen even zijn hoofd weg "Ik denk dat het verstandig is als we hier even blijven.." zei die toen die opstond en na buiten keek.
"Ik ben het met je eens .Ik moet er nu voor de kinderen zijn die hebben te lang zonder moeder gezeten." Robin knikte "Je bent een erg wijze vrouw Merel." ik zuchtte even "Kon die wijsheid Ivon bij me terug brengen."
Robin draaide zich om en keek me aan "Merel ik vind het verschrikkelijk om je zo te zien.. beloof me ,ook al vinden we Ivon niet dat je je leven weer op zal pakken en gelukkig zal zijn.."

Olivia Elaine Newton

De volgende ochtend was ik vroeg wakker geworden, ik was even een wandeling buiten gaan maken terwijl Edward nog sliep.
Ik dacht weer na over alles wat er gebeurt was..
'' Goedemorgen mevrouw Newton '' werd er gezegd, ik kijk op en zie dan een van de wachters lopen.
Ik glimlach '' goedemorgen '' antwoord ik dan terug.
'' U bent vroeg wakker, is er wat aan de hand ? '' vraagt hij dan.
Ik schud mijn hoofd '' alles is in orde, gewoon lekker een vroege ochtendwandeling maken '' zeg ik dan met een glimlach.
'' Dan zal ik u niet verder storen '' zegt hij dan.
Ik lach eventjes zacht '' succes nog verder met u werk, maar dat zal wel lukken denk ik ? '' zeg ik dan.
Dit keer glimlacht hij '' maar natuurlijk mevrouw Newton, ik doe mijn werk met alle plezier '' zegt hij dan.
Ik glimlach terug en uiteindelijk loop ik verder.

Merel Beaumont
De volgende ochtend was ik ook vroeg op.
Ik liep door de tuin ..
Ik dacht even na aan de woorden die Robin zei.
Ik vond het heerlijk ene ochtendwandeling de nieuwe geuren van ene nieuwe dag ..

Olivia Elaine Newton

Er worden opeens handen voor mijn ogen gedaan '' Edward ? '' zeg ik dan.
Ik word omgedraaid en kijk dan inderdaad in zijn ogen, ik glimlach even.
'' Hoe raad je het toch ? '' zegt hij dan.
Ik lach eventjes '' goed in gokken ? '' zeg ik dan wat lachend.

Merel Beaumont
Er liepen wat wachters langs me heen maar zeiden niks.
Ik keek even na de blauwe lucht.
Het zal mooi weer vandaag worden.
de bomen lieten al langzaam hun bladeren vallen.
de tijd van veel zon en zwem weer was voorbij..

Ik ging even op een bankje zitten en keek ene beetje om me heen..
Twee handen gingen na me schouder ik keek op en zag Robin.
"Goedemorgen schoonheid ." zei die met een glimlach.
"Goedemorgen .." zei ik ook met ene glimlach.
Hij ging naast me zitten "En lekker geslapen." Ik knikte "Ik dacht na over de woorden die jij zei gisteravond , ik denk niet dat ik je dat kan beloven.." zei ik zacht.
Hij keek me aan en zuchtte "Ik begrijp het maar ik hoop dat je ooit weer die twinkelingen in je ogen hebt die nu zijn gedoofd en dat je kan genieten van alle momenten in je leven.."
Ik legde mijn hoofd op zijn schouder "Ik hoop het ook." fluisterde ik..

Olivia Elaine Newton

'' Dat is wel erg ondamesachtig gokken, niet mevrouw Newton ? '' zegt Edward dan.
Ik lach eventjes en geef Edward dan een kus.

Merel Beaumont
zo zaten we een tijdje te zitten.
Tot mijn grootvader na buiten liep "Komen jullie ontbijten ?" Ik knikte..
We stonden op en liepen achter hem aan.
er stond een prachtig en heerlijk ontbijt op een lange tafel..

Olivia Elaine Newton

'' Ga je mee ontbijten ? '' vraagt Edward dan.
Ik knik even, we wandelen terug naar het paleis en gaan naar de eetzaal.
De koningin zit er ook al '' goedemorgen '' zegt ze dan met een glimlach.
'' Goedemorgen '' antwoord ik dan met een glimlach terug.
We gaan zitten, en na het bidden beginnen we aan het eten.

Merel Beaumont
Na het gebed aten we ons ontbijtje.
Ik nam een broodje.
"En wat zijn jullie plannen voor vandaag ?" vroeg mijn overgrootvader.
"Ik zal het niet weten.." Hij keek na Robin en mij.

Olivia Elaine Newton

Uiteindelijk zijn we klaar met eten '' zullen we vandaag een rit gaan maken met de paarden ? '' zegt Edward dan.
Ik kijk hem even wat verbaasd aan maar glimlach dan '' dat lijkt me erg leuk meneer Beaumont '' zeg ik dan tegen hem.
Hij lacht eventjes.

Merel Beaumont
"Ik denk dat ik weer eens wat ga schilderen.." zei ik met een glimlach..
"Kan jij schilderen ?" vroeg die opeens verbaasd.
Robin begon te lachen "Als je haar tekeningen ziet , dan snapt u ook dat ze kan schilderen.."
na het ontbijt.
Liep ik na boven..
Ik had de spullen al in de tuin klaar gelegd.
Ik pakte de twee baby's en liep naar buiten.
Ik legde ze op een kleed op het gras en ging er zelf bij zitten met mijn zelfgemaakte papier en verf.
Ik begon te schilderen..
Het was heerlijk zo samen met mijn gezinnetje..
Robin kwam na me toe gelopen en keek even na me schilderij.."het word prachtig.."
"Dankje .."
River en Rose vielen al snel in slaap in de open lucht.
"Moeten ze niet na binnen ?" vroeg Robin bezorgd.
Ik schudde mijn hoofd "frisse lucht is gezond voor ze."